Bırakıp Gittin Ya Beni

Kırılmıştım,
Bütün dünyamı dökmüştüm gözlerimden…
Ağlamıştım geceler boyu,
Yürekler dolusu şiir yazmıştım…

Rüyalarımı yıldızlarla çizmiştim.

Hayatımın noktasıydın, virgülüydün,
“Anlamı”, seni bulduğumda keşfetmiştim.
Sen! Odalarımın aynası,
Sen, o meşhur zehir gülüydün,
şehir gülüydün.
En muhkem kaleler ardında, sürgülüydün.

Susuz yaz akşamlarında,
Ya da şehir zindanlarında,
Yalnız çöl güneşinde, sahrada,
Deryaydın, ummandın
Soruyorum sana!
Kime, kime kandın? !

Aşkı sinema afişlerine mahkum edenlerle kavgam vardı.
Ben yazmalıydım onu,
Ben ki dünyanın en sıradan adamı.
Bir sen yaktın, bir rüzgar,
Bir de kumrular,
odamı…

Seni yazdım seni,
Ellerimle gözlerimle,
Doldurdum bütün bir tarihi, seninle… …

(28 Mayıs 1999 otobüste)