Bırakıp Gitti Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Gitmeseydi, ona bir büyük açar anlat derdim.
O da bakıp gözlerime, büyük büyük anlatırdı.
Gramafonda Ferdi,
Şömünede odun ateşi,
yerde bir post olurdu.
Ama o bırakıp gitti.

Gitmeseydi solu,
gitmeseydi yolu,
sonu olurdum.
Ömrümü yoluna hâli diye sererdim.
Aydan gülüşünü,
güneşten sıcaklığını alır
yakasına iliklerdim,
bir ömür ayrılmayalım diye.
Bilmeden gitti...

Kokum silindi mi avuç içlerinden?
Gözlerimi unuttu mu gözleri?
Ya her gece başını koyduğu yastığa
nasıl hesap verdi dilleri?
Gitmeseydi onun kulu olurdum.

Yatağına kahvaltısını getirir,
en sevdiği balığı elimle yapıp
ellerimle yedirirdim.
Gülüşüne destanlar,
bakışına şiirler yazardım.
Gitmeseydi, sokulur koynuna
bir ömür uyurdum.
Nefesiyle açardım yeni güne gözlerimi.
Boynuyla çenesinin birleştiği o yere
koyardım buselerimi.
Saçlarını parmaklarıma dolar,
öpe öpe uyandırırdım.
Ama o gitti…
Gitti.

Yatağımdan bir nefes,
soframdan bir tabak,
evimden bir ses
ve gözlerimden bir manzara eksildi.
O gitti.
Karaya çaldı tüm mavilerim.
Dilim dudağıma,
elim duvara
ve saçlarım parmaklarıma küstü.
Kan kusa kusa ağladım.
Adını haykırdığım geceler çoğaldı.
Ah be…
Gitmeseydi olmaz mıydı?

Heyecanla aldığımız gelinliğim (damatlığım) sandıkta küf tuttu.
Hayallerim yarıda kaldı.
O gitti, ömrüm bitti.
Gitmeseydi, ah gitmeseydi…
Bir ömür kölesi olurdum.
Gitmeseydi ah gitmeseydi...
08.12.2025 09:15