Bırakıp Gitmeli zevki sefayı,
İnsanlar unutmuş ahde vefayı,
Dünya malı için çekip cefayı,
Yiyip içmeside çare olmadı.
Bir kapı bulmalı hakkı söyleyen,
Menfaat siyaset para bilmeyen.
İnsanlık derdiyle yüzü gülmeyen,
Dosta varıp kapısında bende olmalı.
Derinden derine ruhunu dinle,
İhtirasla kalkıp, oturma kinle,
Dillerin döndükçe hep hakkı söyle,
Söylediğin sözde doğru olmalı.
Nebi önümüzde en büyük mürşit.
Kur-an insanlığı ediyor irşat.
Enbiya, evliya yüz binlerce zat,
Derdinin tümüne çare olmalı.
Sorgusuz sualsiz serazat hayat,
Babanın evinde oldun mu rahat,
Hakkın divanında olurmu gel yat,
Varlığın gayesinden haber olmalı.
Kayıt Tarihi : 14.8.2010 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!