Şu burnu havalarda havalılar vardır ya! ,
İşte ben de onlara kıl olup bitiyorum.
Sade kendini görür, ufukları dardır ya!
Köstebek, solucandan geride tutuyorum...
Hep ben diye başlarlar, övünür de dururlar,
Gün, güneş onlarındır; eser, yağar, kururlar.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman