Bırakın Öleyim Şiiri - Muzaffer Melih Özbaş

Her acı yeniden gelişiyor,
Unuttuklarım tekrar dolduruyor ruhumu
Her yerde seni hatırlıyorum durmadan
Her hatırladığımda elimde kalıyor ölüm.
Öyle kolayca tanımlanabilir gibi değil,
Anlatılmaz bir duygu, sıcak ama üşütüyor.
Sessiz fakat çığlığı dünyayı inletiyor
Bir sancı gibi dolanıyor ruhumda,
Bütün garipliği ve güzelliğiyle
Ve bütün suçlamalarımı omuzlayarak.
Bırakın dolansın.
Çok az daha ölürüm şimdi,
Bırakın öleyim.