Bırakacağım Kendimi Bir Şiire

Sıradan bir şehir
Açacak bana kapılarını
O vakit yalnız yeşiller saracak anılarımı
Yüzleşeceğim içime attığım ne varsa
Oturup gölün kıyısına o vakit
Nilüferler avlayacağım

Şimdiler iyi gelmeyecek bana o zamanda
Köprülerinden geçerken
Altalarından mı
Üstlerinde mi olduğumu seçemediğim İstanbul
İlham veremeyecek bana artık
O vakit oturup çirkin bir kaldırım taşına
Gençliğimi alıp altından İstanbul'un
Üstüne koyacağım

Sıradan bir şehir
Açacak bana kapılarını
Eski zamanlar, koşturacaklar patronların arkalarından
Mahzun bir kırlangıç çalacak hep kapımı, günaşırı
Ağır bir hayal
Dağıtacak kümelenmiş pişmanlıklarımı
Bir tren ayrılırken şehrimden o vakit
Savuracak Beyazıt'a
Bağnaz
Laf anlamaz
Umutlarımı

Tutacağım acılarımın ellerinden
Gölün kıyısına bırakacağım