Azrail gibi, düştün peş’ime.
Kâbus oldun, uykuma düş’üme.
Gidemem, sevdiğime eş’ime.
Bırak şu yakamı, çek el’ini.
Seni seven, sevgiyi unutsun.
Kötülüğe giden, tek umutsun.
Başımı saran, kara bulut’sun.
Bırak şu yakamı, çek el’ini.
Biraz olsun, bana insaf eyle.
Bir kere olsun, doğruyu söyle.
Beni, dertten derde salma, böyle.
Bırak şu yakamı, çek el’ini.
Bırak da, sevdiğime varayım.
Gönlümün, zincir’ini kırayım.
Doya doya, sine’me sarayım.
Bırak şu yakamı, çek el’ini.
Allah aşk’ına, Paksoy'u dinle.
Bir yere varaman, böyle kin’le.
Otur da, kendi kendine inle.
Bırak şu yakamı, çek el’ini.
Kayıt Tarihi : 8.1.2010 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/08/birak-yakami-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!