Ey matemine kara çaldığım gece,koyma beni böyle kimsesiz,çalma umutlarımı,bırak kalsın sevincim.
Bir dileklik yıldız düşür önüme,ömrüme bir ah düşür,gençliğime bir eyvah,bir can düşür yüreğime bırak kalsın sevdiğim.
Bahtıma yazma adını,bozma ağzımın tadını,soluğumu alma kısma feryadımı,bırak kalsın varlığım.
Varsın doğmasın güneşim sana dost kalayım,koynunda bir sitemlik yer bulayım,istersen kulun olayım,bırak kalsın izlerim.
Görmeden baksın gözlerim,cesaretim yok yüzleşemem gerçekle yalan olsun herşeyim,bırak kalsın düşlerim.
Bırak ben bensiz olayım,çalmasın arsız mutluluk kapımı,ölmeden alma canımı,bırak ruhum bedende kalsın.
Sen soldur tüm renklerimi,siyah kadar asil durayım,gökkuşağımı yıldızlara kurayım,bırak mehtabı yanımda kalsın.
Kimseye verme adresimi çıkmaz sokakların sonunda kalsın gülüşüm,yollara ser yüreğimi ezen geçsin,bırak gözyaşlarım düştüğü yerde kalsın...
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 23:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kutluyorum sevgili Namık.
TEBRİKLER...
TÜM YORUMLAR (3)