Kırmızı bir tramvaya binip arkana bakmadan çekip gitmiştin
Güneşide kaçırmıştın geceye mahkum etmiştin beni
Sen,solan sokak çiçeklerinin en büyük ayıbı
Güzel kelimeler yanına sıfat olmaktan korkuyor
Yalnızlıktan değil
hergün ağlatmandan korkuyorumÇok çektim
çöllerden,deltalardan,okyonusların derinliklerinden geldim
Artık fırtınya,yağmura,kavgaya dayanıklı değil yüreğim
TükendimAma umudum var,özgürlüğüne kuşları uçurmaktan
Dokunma banaHayatda kaçak olanlardanım
Bırak Kalsın
Sessizce açılmamış hazinelerimiz
Gökyüzündeki bulutları taşımaya hükümlü olalım
Ne kadar kaçak da olsak
son canlı tanıkları olalım aşkların
Bırak Kalsın
Başka hayatların tohumu olsun hayatımız
Cengiz TepeKayıt Tarihi : 21.11.2010 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!