Gençlik yıllarımızda halk oyunları ile epeyce uğraştık başkent Ankara'da. Zevklide olurdu bizim çalışmalarımız ve gösterilerimiz. Bizim memlekette yani güzel yurdum Artvin'de hemen hemen herkes ya bir şey çalar ya da oynar mutlaka. Oynamayan ya da bir şey çalmayanı adamdan saymazlar, gerçi onlarda ıslık çalıyoruz, kapı zili çalıyoruz biz de diye hava atarlar ama, ıslık çalmak, kapı zili çalmak para etmez memlekette, hani askere gitmeyeni adamdan saymamak gibi bir şey bu bizim oralarda. Yağmur damlasıyla, rüzgarın fısıltısıyla, yaprakların hışırtısıyla, horlayan bir adamın horultusuyla bile horona tutuşuruz biz Karadenizliler, kendimizi de övmeyi hiç sevmeyiz, benim şimdi yaptığım gibi, onu da belirtelim...
Benim oğlan iki üç sene önce Latin danslarına başladı. Güzel bir sosyal faaliyet, ama ben her zaman halk oyunları yapmasını tercih ederdim yine de. Tabi ki bu konuda bir baskı yapacak halim yok o özgür iradesi ile kararını vermiş, bize de saygı duymak düşer, yapacak bir şey yok. Adım Hıdır elimden gelen budur. Kızımda ilkokul zamanlarında halk oyunlarına gitmişti, sonra o da abisinin gazı ile bu tür danslara yöneldi, ev de folklorcu bir ben kaldım şimdilerde. Ne yapsam hanıma mı öğretsem bu bizim havaların oyunlarını? O zaman eşitliği yakalarız çocuklarla. Az da olsa biliyor hanım aslında. İki folklorcu, iki modern dansçı. Eşitliğin bozulması için aileye bir beşinci kişinin girmesi lazım; Eee bu saatten sonra onlara kardeş yapacak halimiz yok ne yapalım berabere isek. Biz de sıraya koyarız bu işi, bir gün onlar modern dans yapar, bir gün biz ata barı, deli horon, düz horon oynarız.
Kız da biraz biliyor ilkokulda folklor oynadığından, oğlanı da ben sıkıştırıyorum ''Oğlum bırak şu hiphapı filan gel biraz bizim tarafa atabarı oynayalım deden de milli folklorcu idi, ben de biliyorsun, adamın kemikleri sızlayacak senin folklor oynamadığını duymuş olsa.'' diyorum, diyorum ama kime diyorum ki adam tınmıyor bile. İlla da modern dans modern dans. Bazen oğlumda kızımda öğretmeye kalkıyorlar bize o modern dansları, ama eskisi gibi yeteneklerimiz yok, eee yaş da ilerlemiş, kemale ermiş haliyle, iki hareket yapıp tıkanıyoruz sonunda...
Dur bakayım bizim Artvin havalarını bir de söyleyeyim belki Artvin sevdaları depreşir de biz hanım ile oynarken ekibin sonundan bize katılırlar. Katılsalar da en başta ekip başı benim, mendil benim elimde ha onu da kimselere kaptırmam peşin peşin söyleyeyim de sonra mızıkçılık etmesin kerataların ikisi de...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta