Bırak Gitsin güneş Şiiri - Arif Özer

Gün gidiyor çocuk...
Geceye taşıma o ruhu.
Sus ki....
Haykırmayasın...
Sus ki...
Bilmesin kimse... Ülken gibi ...
Güneşin battığını kimse görmesin...
Kimse görmesin kirlendiğini.

Güneşle yıka...
Duygularını.
Nefretini sakla gecenin içine.

Sus çocuk.
Bilme, duyma ,görme... Sus ve gitsin güneş.

Kim olduğunu bilerek sus.
Susarak kazanacağı düşünen
Kaybedenler klübünden bir yer bul kendine... Sus çocuk.
Bırak batsın güneş.

Sabah olur yine...
Sen görmesende...