Bırak Dileme Şiiri - Faruk Yaşa

Bırak dileme!
Fısıldaşsın yağmurla toprak,
Açmasın bahçelerde kırmızı güller,
Rüzgar getirmesin baharları,
Kovalamayalım uçurtmamızla bulutları
Uçmasa da olur kelebekler
Zaten ölecekler.

Eski asırlardan kalma bir mevsim yaşayalım biz seninle mesela:
Bir gece vakti kumsalda oturup
Çekelim içimize yakamozu, birbirimize bakalım
Nasıl terler avuçlarımız sımsıkı tutarken birbirimizi
Şehrin ışıklarıyla parlasın gözlerimiz
İçimizden hiç bitmeyen bir şarkı söyleyelim
Tüm yaşanmışlıkları geceye hapsedelim
Atalım hayatımızdan bütün kıymet bilmezleri
Meydan okuyalım hayata
Sen ben ol
Ben sen...

Sen...
Gümbür gümbür atan bir aşkın vücut bulmuş hâli
Mesela
Saat tam aşka vedaya çeyrek varken
Küllerimin arasında ben tam kaybolmuşken
Ya da güldüğün günde kalan takvimlere âşık olmuşken
Birden geldin
Gözümdeki yaşı sıcacık elinle sildin
Usulca yüreğime dokunup
Sızımı dindirdin
Geldim, dedin
Seninim, dedin
Sen var ya sen ...
Uzun zaman ayrı kaldığım gülüşlerle geldin
Hoş geldin
Ne güzel geldin