Gönül bir köprüdür geçer her gün binlere insan.
İnsan, insan yaratılmadıysa neylesin devran.
Zaman gelir bir bir unutulur bir bir gerçekler.
Unutma bir gün herkes bu köprüden geçecekler
Sevgi ek her baharda yeşersin çorak topraklar.
Sevgiyle gelişecek dostluklar arkadaşlıklar.
Kötülükten ne çıkar derlerse de inanma.
Onuruyla yaşayanlar ancak bu gerçeği anlar.
Sevgi ek bahçelere açılsın güller laleler.
Bırak oynasın şenlesin çocuk sesleriyle gönüller.
Kırarsa çocuklar kırsın dalını budağını
Kemlik bilmez onlar gün olur yeşertir yaprağını.
Kayıt Tarihi : 24.3.2019 18:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Farettin Çakal](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/24/birak-cocuklar-kirsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!