3.12.1994 İzmir/Konak
Sen dur, ben giderim.
Dokunma ceketime, kolumu da bırak!
Ben dürüst insanı severim.
Uzak dur kalbimden, epeyce uzak.
Arkamdan yaş dökme sakın,
Pişmanlık duyma kendinden.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta