Bir Zamanlar Sen Olan Siz

Benim acılarımı kucakladınız.
Kucağınızda oturttunuz onları.
Yükümü hafifletip ellerimi tuttunuz.
İnceliğinizle gözlerimi yaşarttınız.
Zerafetiniz;
Hiç bir erkeğin ulaşamayacağı derinlikteydi.
Elbette sevdiniz.
Sevmeseydiniz yapar mıydınız?

Ah siz...
Bir zamanlar sen olan siz...
Şimdi bana ne kadar da uzaksınız.
Soğukluğunuz,tam da istediğiniz gibi setler çekti aramıza.
Artık sevmeyişimin mimarı olarak belki de mutlusunuz eserinizden.
Oysa ikimiz de bitmeyecek sanırdık.
Ama bitti.
Kalp ağrılarım dindi.
İlham perisi olduğunuz eserlerim eski tadını yitirdi.

Ve siz...
Benim acılarımı kucaklamıştınız.
Beni sevmiştiniz ki bunu yapmıştınız.
Benim sırtıma yaslayıp göğsünüzü,
Destek olmuştunuz bedenime.

Ah siz...
Bir zamanlar sen olan siz...