Kısa pantolonlarımın yamasıydı çocukluk anılarım
Şimdi kaf dağının ardı kadar uzakta kalan
Her biri birer masal çiçeği gibiydi o yaşadıklarım.
Oysa telaşlı ve korkak adımlarla ulaşmak isterdim
Mağrur ve dik başımla yarınlara ben
Dağıtırken cebimdeki bilyeleri bakkal amca
Ve komşu oğlu Ahmet taş bağlarken uçurtmamın kuyruğuna
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
büyüdüm ben anne !..
şimdi;
öyle geniş ki omuzlarım,
dünyanın yükünü taşıyabiliyorum.
öyle büyük ki yüreğim,
tüm çileleri çekebiliyorum.
öyle uzun ki kollarım,
boşlukları sarabiliyorum.
ve...
öyle hızlı ki adımlarım,
mutsuzluğa koşabiliyorum...
ben büyüdüm,
büyüdüm ben anne !
naçizane ''Ben Büyüdüm Anne'' adlı şiirimden mısralarımla eşlik etmek istedim.
tebrikler ve paylaştığınız için de teşekkürler.
çocukluğumuz hatırladığımız en güzel yanımız.yüreğinize sağlık. içten samimi duygularınız yansımış dizelere.
Aslında çok şey kalmış çocukluğunuzdan hatıra..tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta