Hep iki renk ruj sürerdin dudaklarına,
Saçların dökülürdü omuzlarına.....
Apartman topuklu çizmelerin,
Kuzu yününden montunla,
Bulvardaki tek güzel,
Sendin be Nimet abla....
Ankaraya yine böyle kar yağardı......
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Gerçek olan şu ki 24 ayarsın be hemşerim Nimet abla deyım bende bu şiire ne deyım harıkasın kutlarım nostajıye günlere goturdun bızlerı efendıım saygılarımla
selami
Dingin,yalın,sevecen,ağırkanlı bir şiirsellikle Nimet Abla'nın portresi öyle yetkince ortaya çıkmış ki..
O soylu duruşu dizelere taşıyarak vefa'nın en anlamlı örneğini sunan Saın APEL'i tebrikliyorum.
Beğeniyle okudum bu düzeyli şiiri...
Sanki sayın şairimizin bir iç çekiş şiiri...
Hepimizin zaman zaman yaptığı gibi...
Oysa aynalar ve bugünkü sokakları o kadar da yalnız bırakacak kadar hain değil bizleri...
Kutluyorum güzel anlatımınızı , saygı ile .
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta