28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Bir zaman sustum.
Cümlelerim bıçakla kesildi inceldiği yerden.
Ve soğuk ve kar ve tipi gibiydi yalnızlık.
Ve ben yaşamı sevmeyi sevmiştim.
Hani buz gibi bir duvara dayarsın sırtını,
Hani soğuktan titreyen her kemik hatırlatır sana yaşadığını
İşte öyle.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta