28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Bir zaman sustum.
Cümlelerim bıçakla kesildi inceldiği yerden.
Ve soğuk ve kar ve tipi gibiydi yalnızlık.
Ve ben yaşamı sevmeyi sevmiştim.
Hani buz gibi bir duvara dayarsın sırtını,
Hani soğuktan titreyen her kemik hatırlatır sana yaşadığını
İşte öyle.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta