Bir Zaman
Çetin dağlar idi bizim yaylamız,
Tepeleri aşıyorduk bir zaman.
Bir bazlama arasına çökelek,
Çok da mutlu yaşıyorduk bir zaman.
Dağlarda yayılır, çayda çimerdik,
Teknede sulanır, bir oh çekerdik.
Bağlamayı çalar, türkü söylerdik,
Hep birlikte coşuyorduk bir zaman.
Dalından toplardık, yaban kirazı,
Kenger keser, akıtırdık sakızı.
Güdüp çil ineği, sarı öküzü,
Kaşağıyla kaşıyorduk bir zaman.
Iravak şerbetin içerdik küple,
Ağıllar yapardık, çalıyla, çöple.
Buğday destesini bağlayıp iple,
Sırtımızda taşıyorduk bir zaman.
Bir pantol, bir işlik, bir lastik yemen,
Sabah, gün doğmadan giyerdik, hemen.
Ara-sıra güreşirdik, çok yaman,
Sırt üstüne düşüyorduk bir zaman.
Geçiyordu hayat kendi deminde,
Her an hısım-akrabanın yanında.
Düğünde, bayramda, kötü gününde,
Yardımına koşuyorduk bir zaman.
Akşamleyin, toprak damın üstünde,
Derin uyku gözümüzde tütende.
Yün yorganı başımıza örtende,
Ayazlarda üşüyorduk bir zaman.
Her namaz vaktinde hocalar okur,
Kadınlar da halı, kilim, çul dokur.
KARAC’OZAN; Tanrı’mıza bin şükür,
Dilimize döşüyorduk bir zaman.
02 Şubat 2016 GÖLBAŞI
Lastik yemen: Lastik ayakkabı.
Iravak şerbeti: Biraz küflenmiş üzümlerin suyundan yapılan şerbet.(Tadı nuz, yani mayhoştur.)
İşlik: Gömlek
Kayıt Tarihi : 20.12.2019 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!