Bir zaman.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönüldaş!

Ne bilsin Aşkımı Aşkı tatmayan,
Aşk meclisinin merdiydim bir zaman;
Yâr hasretinden göz açık yatmayan,
Gecelerin tek derdiydim bir zaman..

Mecâzi mahbûbda adım atarak,
Mahlûkat sırrını gönle katarak,
Nefsimi gün be gün O'na satarak,
Bâki Mahbûb’a erdiydim bir zaman..

Kâinatta koştum ben Aşk tayıyla,
Yâr’i zikrettiydim sonsuz sayıyla,
Hakk’a fırlatıldım nefis yayıyla,
Kendi kendimi gerdiydim bir zaman..

Kıymeti bilmedi Aşktan zinnetin,
Aklım kapı kulu oldu cinnetin,
Kimseye olmasın diye minnetin,
Ömrü yoluna serdiydim bir zaman..

Hakîki Mahbûb’tan bihaber iken,
Ekmiştim gönlüme mecâzi diken,
Ey İblis demek ki böyleymiş şiken,
Fâniye gönül verdiydim bir zaman..

Adem ki methinden hep âciz kaldı,
Damladan ummâna Aşkıyla daldı,
Kendini Yâr’inde sürgüne saldı,
Nefsimi çokça yerdiydim bir zaman…