Bir Zaman-1. Şiiri - Nihal Mirdoğan

Yunus'lar Emrah'lar varken sözümde
Köroğlu dağında yundum bir zaman
Aşk burçları yanan nice közümde
Kılıncım, gürzüm var sandım bir zaman

Kalkansız akarken kanrevan yaşım
Cenklere vurunca hançerli başım
Çamlıbel yolunda çınladı taşım
Nalların aşkına kandım bir zaman

Kır ata atladı yayla yiğidi
Dağda kayada bir servi söğüdü
Hokkayla kaleme takmış dividi
Şi'rle mürekkebe bandım bir zaman

Nutkum tutuluyor elaman dedim
Meşk ederiz dedi belki de Nedim
Peri suretimde durdu...eridim
Şeker bâdelere kondum bir zaman

Gözleri davette Tarancı* kuşu
Sefil bir sancıyla çıkar yokuşu
Kokar izlerinde yosun kokuşu
Orhan Veli gibi yöndüm bir zaman

"Anlatamıyorum" belaya nâzır
Sanki yüreğimi mevsimler kazır
Ey şehirim, Yahya Kemâl de hazır
"Hazan Bahçesi"nde dondum bir zaman

Çekemedi küre aşk tabutumu
Galiba Fuzuli aldı udumu
"Aşk ahu figandır"...bırak umudu
Aşk içre azaptan, söndüm bir zaman

Âh dedi yüreğim sâde âh dedi
Titreten sürgüne dön günah dedi
Mevlana; çileye yön semâh dedi
Semazenler gibi döndüm bir zaman

Ya da cümle dertten kaybolmak gibi
Kaybolduğum ânâ kaydolmak gibi
Vatan bahçesinde hür olmak gibi
Sevdaya el açmış candım bir zaman

Elemin zevkine doydun mu Nihâl
Vurdu mu ay yıldız hüzmesi al al
M.Âkif gibiydi semâda zuhâl
Şair dergâhında yandım bir zaman