Ölmeden önce son isteğim,
Seninle karlı bir Zagreb akşamında,
Sokak lambalarının loşluğunun sardığı bir gecede
Sıradan bir Arnavut kaldırımında yürümek olurdu.
Fena mı?
İşin adetindendir,
Hem o zaman sen, koluma girerdin sevgilim.
Yani işin özü,
Son bir iyilik yapmışcasına bana,
Ben o mutlak kaçınılmaza,
Hüzünlü ama huzurlu giderdim.
Kayıt Tarihi : 10.12.2013 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!