Bir yürek vardı;
Yaşamın çeliklediği,
Toplumun şekillendirdiği,
Korkuların emzirdiği,
Aynı bedende konaklayan
Seven yüreğin zıddı.
Yüreğinin en ücra köşesinde,
Yedi başlı ejderhanın pençesinde,
Varlık ve yokluğun çizgisinde.
Her ezdiği başın yerine,
Yeni bir baş oluştu.
Bilir ki bu yürek; insanız can.
Ve; sevgiyle ancak güçlenir,
Birbirimize kenetleniriz.
Bir yürek vardı;
Yüreğini ellerine aldı,
Sevgiyi kır çiçeği gibi derip,
Toplayıp içine sardı.
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 12:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/04/bir-yurek-vardi-2.jpg)
kuzeyin buzdaglarinda,
deli kus kanatlari gibi cirpan
divane asiklar gibi heyecanlanan
sesini ruzgarlardan alir
hayalini yildizlarda gorurdu
resmini denizin dalgarina cizer
adini sahile cakil taslariyla yazardi...
TÜM YORUMLAR (9)