İnsan arıyor bazen yalnızlığı.Yalnızken bile.
Garip değil mi?
Alıp başını gitmek istiyor tek başına, içinde parçalanmış sevgili özlemiyle.Nasıl söylenir, bıraktıklarına sarılıp kaçmak istiyor işte.
Düşünmeden, bilmeden...
Peki ya hatıralarını, çırpınışlarını, bütün tutkularını silmesi mümkün mü?
Elbette değil.
Zaten gidebilmekte mümkün değil.
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta