Bir Yudum Suda Şiiri - Hasan Özünal

Bir Yudum Suda

Bir yudum suda, pembe rüyalı uykuda
Bir yudum aşta, ayağıma takılan taşta
Sen varsın…

Batan güneşte, geceye doğan ayda
Hasretten baktığım puslu aynada
Sensiz dinlediğim şarkılardaki manada
Sen varsın…

Anneyi çağıran yuvadaki yavrunun sesinde
Yangın sonrası ıstırapla inleyen göğüs kafesinde
Baharın dünyayı çiçeklerle süslemesinde
Sen varsın…

Elemle sallanan veda ellerinde,
Gurbete giden biçarelerin nemli gözlerinde
Sevgi bırakıp, sevgili götüren trenin her seferinde
Niyazı yürekten duaya açılan sabilerin ellerinde
Sen varsın…

Boş görünse de hava ile dolu odanın her köşesinde
O odadan alınan, yaşam kaynağı her hayat nefesinde
Hüznü boğmak için uydurulan, sahte çocuk neşesinde
Fiziki yokluğunun bıraktığı boşluğun her zerresinde
Yokluğunun hissedildiği her nefesimde
Ciğerime dolan havanın her zerresinde bile
Sen varsın…

Hasan ÖÜNAL
KARAMAN