kendimi sende
unutmuşum nedense
ardıma baktım
aralık beyazında
gelip çatınca
ayrılığın sokağı
buz gibi oldum
içim yanıyor daha
curamın sesi
yakıyor ciğerimi
yarin nefesi
yansa mıydı bağrımda
ayrılık acı
yaşarken koparıyor
umudum yitti
kuru bir kuruntuyum
özlediğimle
burnumda tütüyorsa
bir yudum sevi
sıyrılıyor zamanla
010210-7denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 3.2.2010 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!