İzi Kalınca-Gülce Şiiri - Ozan Efe

izi kalınca
ayaklandı düşümde
ateş araladı
hemi büyümüşümde

külde dirildi
küflenen umutlarım
gamzesinde gül
sevgiliye mutlarım

dolunayında
kirpiğinde öpücük
dudak ucunda
kırmızı bir tomurcuk

medyada sundu
yörüngende esrirken
methiyeler sun
ateşinden erirken

titreyen elin
ağacın gölgesinde
yüzünü aldı
en derin bölgesinde

gülce kokulum
döndükçe döner dünyam
içimde yanan
söndükçe söner bünyem