Bir Yolcu Okur Belki

Yorulduysa nefesin
Kuvvetten düştüyse
Susmalısın
Ta ki o nefes o ses
İçinde bomba gibi olana
Canlı renkler solana kadar .

Her ciddi her boş işten sıyrılıp
Kendisi işini bulmalısın.
Şu manasızlıktan anlam çıkarmalısın
Bu şekilde suda ayak izin kalır
Belki merhametli Allah
Seni katına alır

Sıkıştıysan
İki alem arasında ben gibi
Kuruduysa ömrün bağ bostan gibi
Durduysan yorgun topukların için
Resmi varsa göğsünde hiçin
Merak etme
Yemin ediyor Rab taksim edenlere
Çakıyor onlar çiviyi zeminlere

Bazen bakarsın dünyaya donarsın
Kaypak zeminde mekan ararsın
Kim bilir belki aşık olursun
Aşkın sadıktır bir şey diyemiyorum
Hep aradımda
Kavuşanı senin halde göremiyorum

Fakirlik bizim alın yazımızdır süreçte
Yokluk yok olmuyor olmayınca gör işte
Arifler pazarında yazıyor girişte
Rabb verdigini alır
Alır ama geri verir dönüşte

Mümin
Ya fakir ya hakir ya olur hasta
O gördüğün insan sırtları başta
İfade etmemeli bir şey senin için
Alemde vahdet var
Bütün bunlar Hakka sıyrılıp süzülmen için

Beyin bir piyano ,muhkem
Ruh oturmuş başına henüz sağken
Tabipler konuşup dursun boş ver
Nelere gücün yeter keşke bilsen

Bunak bir filozof buhranı değil dediklerim
Onlar ki depresyonu yazar felsefe olur
Kimlikleri ayak öpen firavun olur
Ödenen bedellerden gelir bildiklerim