Bir Yolcu, Duygular ve Sen

“ister yalnızca çocuklar
önce almak gelir onlar için
aldıkları ölçüde verirler
sonra daha da çok isterler
bencilce”

çocuk gibi…sen gibi

yok oluyor
suya bıraktığın
yanan göğsündeki tüm duygular
ya batıyor…çekiliyor ya da göklere buhar olup

bir yolcu yol alıyor dingin denizde
bilinmez nereye gideceği
balıkların sırtında dibine mi denizin
kanat takıp göklere mi güneşli şarkılarla

kan damlıyor güneşten
kan kırmızı deniz üzerinde
görünmezlerde sandal
uzaklaşmış sessizce yokluklara
yok olan duygular gibi

bir hüzün meltemi esiyor şehirde
eser yok tebessümden
gelip geçen yüzlerde bir telaş
ıssız koşturmacalar ayaklarda

denize bakarken sen anlamaz gözlerle
yüklenip kayıp duyguları
balıklar ve martılar
bırakıveriyorlar kucağına

sana yüklendi artık
bulup yolcuyu ulaşmak ona

sevgiye yanık
dokun yüreğine yolcunun
bulaşsın sana da deli ateşi
yitmeden denizde bir başka mavide

“yüreğe yazılır duygular ve kendi yüreğinin yansımasıdır yüzlerde görünen”

yüreğinle bul onu…bir köşesinde yüreğinin
korkma

1999-09.06.2006