Bir Yolcu Şiiri - Ahmet Taşkın

Yollar var, kalbe giden, orayı Kâbe bilen.
Yollar var, dosta doğru, yürüyene haz veren.
Yollar var, gülistandır, vardığı yer virandır.
Yollar var, dikenlidir, hitamı gülistandır.

Yollar var, geceleri gündüz eden bir nurdur.
Yollar var, beyinlerde şifa bulmaz bir urdur.
Yollar var, hayra gider, orada şer barınmaz
Yollar var, zulme gider, orda hayır bulunmaz.

Yollar var, yürüyeni alıp hakka götürür.
Yollar var, haktan alır iblise büründürür.
Yollar var, şiir gibi, hem dua hem niyazdır.
Yollar var, zehir gibi, baştan sona ziyandır.

Yollar var, huzur dolu, hem aydınlık hem ferah.
Yollar var, hınzır dolu, hem sıkıntı hem günah.
Yollar var, gökten inen rahmet ile yıkanan
Yollar var, ateş dolu cehennemle yakılan.

Yollar var, taşı bilim, kaldırımı irfandır.
Yollar var, hikmet dolu, her durağı saraydır.
Yollar var, cehalettir, her anı musibettir.
Yollar var, adalettir, yürümesi rahmettir.

Yollar var, eğri, büğrü, iniş, yokuş, geniş, dar.
Yollar var, iyi, kötü, güzel, çirkin, manidar.
Yollar var, beyaz, kara, ya ölüm ya hayattır.
Yollar var, sırlar dolu, yol var ayan beyandır.

Yollar var, kolay, çetin, kısa, uzun, pis, temiz.
Yollar var, kalabalık, sakin, sessiz, kimsesiz.
Yollar var, yüz bin çeşit, işin zordur ey yolcu.
Yollar var yürünecek, buna mecbur her yolcu.

Not: Bir Yolcu.