Bir Yolcu Şiiri - Hakkı Hakan Kaya

Bir fırça darbesi ile şekillendi
hayat kitabındaki karanlık renkler
elleri yumuk yumuk doğdu güvercin
kan kesmişti özgürlüğe kanatları
bilinmez diyarların yağmurları ile sulandı
verimsizlik fışkıran beyaban yürekler

ve nice sonraları oynandı aslında
çok önceleri oynanması gereken perdeler
birbiri üstüne kapandıkça kırmızı fular
kara kaplı kitapların ardında çoğaldı mesken
ve gördüğü kadar korkacaktı acemi müptedi
henüz olgunlaşmayan penceresinden
hep karanlıklar yağacaktı alnına
zincirlere bulanmıştı müphem yargıları
lanet okudu ayaklarını saran balçık çamura
bir avuç topraktı ya aslında tüm varlığı

birbiri ardına dizildi katarlar
her birinde bir yolcuydu
bir yolcu herbirinde
farkında olmadan edindiği izler ile
bir roman kahramanını oynamaya başladı
değişik kurgular serpiştirdi kethüda tanık
ihtişamlı bir tebessüm savurdu rüzgara
bir uğultu ile anlaşıldı herşey
göremediklerini düşünmeye başladı yalın ayaklı yolcu
kan içinde kalmıştı yürüdüğü patika
yeni bir anahtardı üzerine bastığı her bir diken
ve bir cevaptı ayaklarından beynine ulaşan tanımsız acı
elinde kara kaplı defter ile kalakaldı
''kendine gel'' dedi birlikte yürüdüğü yarım kolcu
geçmişinden bir mum yaktı
karanlığa gömülmeden bu yolcu...