Bir Yol Var Şiiri - İsmail Uysal

Göğsümde eski bir şarkı çalıyor
Gözlerim dalıyor fizana doğru
Bir ülküm var beni benden alıyor
Koşuyor atlılar meydana doğru

Gözlerde bin yıllık özlemin ahı
Kalplerde bir kutsal günün iştahı
Büyüyor kasırga tufana doğru

Bir bulut Bir yağmur doğurdu. Niçin?
Belki de susamış çocuklar için...
Mazlumun ahına vurulmaz perçin
Kıvılcım çıkarır isyana doğru

Ne vezir bırakır ne at ne şahı
Bozar kurulmuş her çeşit tezgahı
Nehirler yol alır ummana doğru

Büyüyor mazlumun isyanı yer yer
Büyüyor ikbali açık hayaller
Büyüyor semaya açılan eller
Dualar lisandan Rahman'a doğru

Bazen olanların yoktur izahı
Göz, gece içinde bulur sabahı
Gün uzar müphem bir zamana doğru

Kırılır kırılmaz denilen setler
Zamanın takıyla vurur saatler
Menzilde bir sevda tüm işaretler
Çevirdik okları düşmana doğru

Mesuttur ecdadın şimdi ervahı
Mazide kıyıldı günün nikahı
Can, serseri akar canana doğru

Yürürüz, sinemiz aşka gebedir
Bu yolda yürümek muharebedir
Ona varmayan her yol ucubedir
Bir yol var kuyudan zindana doğru

Bir yol var göz önünü uzak eder
Bir yol var sarayı unufak eder
Yürür geda aşkla Sultan'a doğru