Bir yol var, yürüyorum.
Uzun uzadıya gidiyor bu yol.
Gittiğim mesafe çoğaldıkça, ben azalıyorum.
Bunu kırçıllaşmış saçlarımda görüyorum.
.
Bir yol var, görüyorum.
Renkli çiçekler ile bezenmiş bu yol.
Onları kokladıkça, dünyaya aldanıyorum.
Bunları heba olmuş yıllarda görüyorum.
.
Bir yol var, üşüyorum.
Kar taneleri ile uzuyor bu yol.
Elime aldıkça, yanıp kavruluyorum.
Bunu alev alev yanan yüreğimden biliyorum.
Kayıt Tarihi : 18.7.2019 00:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşk
![Osman Beyoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/18/bir-yol-var-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!