bir yol çiziyorum, umarsızmışım
ben bu şehre binbir kılıç kuşanıp
savaşlardan kaçarak gelmişim
şimdi o benim dağlarımın çiçeği
şimşekleri çizerek, ufukları atlayarak
boylu boyunca şafağa uzanıvermiş
bir yemini vurdum alnıma
bahar adım adım peşinde yazın
alınyazımın haberi yokmuş
her gece masal yazdım dumanlarla
bir günün geçmeyen saatleriydik
ve birgün zamanı avuçlarımda buluvermişim
bu fırsatta ne yapmalıydı şarkıma
yasak aşka tüttük tüm zamanlardan
bir de baktım onu yüreğime sarıvermişim
geceyi iple sabahı ızdırapla çektim
her gece onun, her sabah yalnızlığın
sayfalarca şiire hikayemizle düşmüşüm
üstüm başım kan, aşkınız gibi dostlarım,
yüreğim bir ömrü vuruyor her atışta
o döndüğü gün ben yokmuşum
fısıldıyor bir ses binlerce uğultu içinde
cenneti duyuyorum seni söylüyor
bir de baktık aşka düşmüşüz
1998
Ahmet ÖztürkKayıt Tarihi : 4.11.2002 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/04/bir-yol-ciziyorum.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)