Bir Yol Ararım Şiiri - Seyrani Göl

Sessizliğin soğuk bir ölüm gibi,
Bir yankı duyarım vadiden dağa doğru,
Hazan kuşları Sonbaharı taşır,
Kanatları solgun, umutları yorgun.

Bir yaprak düşer soğuk tenime,
Gecenin omzunda ilahi bir dua,
Rüzgâr sustukça içimde ürperir,
Yitik bir masal gibi solan bir rüya.

Zaman, kırık bir aynada suskun,
Her parçam başka bir acıya bakar,
Gölgeler uzar içimde sessizce,
Ne yana dönsem yüzüm karanlığa döner.

Gözlerim arar bir iz, bir işaret,
Bir tebessümün ucunu, bir sesin yankısını,
Ama sesler donmuştur çoktan içimde,
Yalnızlığın en derin kıyısında.

Bir yanım hâlâ gitmek ister uzaklara,
Bir yanım kök salmış eski bir anıya,
İçimde kavga eden iki mevsim,
Biri donmuş zaman, biri hâlâ kanayan yara.

Gecenin rengi içime sızarken,
Bir yıldız düşer kalbimin kıyısına,
Sanki gökyüzü de bilirmiş hâlimi,
Sokulurum yalnızlığın koynuna.
S.GÖL