Bir Yitik Yalnızlık Şiiri - Metin Yüksek

Ansızın yanıyor gözlerim,
Buhrana düşüveriyor yokluğunla kıvranan ellerim.
Sızısı içimde saklı kalan aşkımıza,
Şiir yazdırıyor yüreğimdeki yalnız kafiyelerim.

Tutuluveriyor ay ışığına bakışlarım,
Bir damla yaş düşmemek için kıvranıyor ama
Yol olmuş damlalara; yaş istiyor yanaklarım..!

Bir yitik yalnızlık...
Kancasını takmış böğrüme,
Terketmedi sen beni terkedeli...

Kaçıncı kurumuş kağıt bu
Gözyaşlarımdan arda kalan bilmiyorum?
Seni işlediğim tüm mısralarımda
Adını anmadan ve ağlamadan duramıyorum!

Şimdi elin ellerimde değil,gözün gözlerimde.
Bir yudumluk teselli dilemiştim ama
Susuzluğum doruğundaydı; ellerin ellerimde.

Bir yitik yalnızlık...
Sancısını sarmış yüreğime,
Terketmedi sen beni terkedeli...