Bir Yir Ki Ola Evveli Vü Âhiri Fenâ

Bir yir ki ola evveli vü âhiri fenâ
Bellüdür anda kim ne kadar bulına bekâ

Ol kim finâsı ola fenâ yiri iy aceb
Kimseye itdi mi ve ya hoœ ide mi vefâ

Tolu-durur belâ-y-ıla ucdan uca cihân
Kimdür ki anuñ belâsına olmadı mübtelâ

Çarhuñ medâr u mihver ü kutbına bahma kim
Bu ömr dânesini yügidür bu âsiyâ

Bir külhân-ı küdûret ü zulmet-durur cihân
Gül-şen bigi anda bulına mı nûr u yâ ziyâ

Ömrüñ yile virür niçe kimsene üşbu yil
Sen aña müşg ü gâliye dirsin zihî hatâ

Dünyî hevâsı her neyi saña itdi nîş-ker
Şöyle ki itdi gözlerüñe hâki tûtiyâ

Nergis bigi eger saña zerrîn ola külâh
Yâ gonca bigi lal-ile pîrüze-gûn kabâ

Ne fâ’ide çü nâ-geh irişüp ecel yili
Topraga savuruban ider cümlesin hebâ

Her ne varı-ısa taht-ı Süleymâna dek kamu
Çün kim yile varur gam u mihnetdür ü şikâ

Dünyî senüñ revânuñ u cânuña hasm sen
Cân-ıla sevdügüñ anı olur mı aceb revâ

Çün zûd mîr olup burada hâk olur kişi
Pes assı ne ki olasın emîr yâhû pâdişâ

Dünyî hevâsı aslı vebâdur suyı maraz
Olmasun aldaya seni bu âb u bu hevâ

Anuñ-ıçun bu hâk hevâya hilâfdur
Kim kamu hâle anda muhavvil-durur kazâ

Çün kim kazâ-durur kamu halkuñ inân-keşi
Pes kamu hâle vâcib olur sabr-ıla rızâ

Üç oglanı ki maden ü hayvândur u nebât
Bu dört ana-durur iden ol tokuz ata

Ol kamusına birden olur bu cemî-i hükm
Dahı itikâd ayn-i hatâdur u nâ-sezâ

Kim virdi emân saña-iy aceb ki îmin olasın
Bu çarhdan ki işi kamu mihnetdür ü anâ

Ten kaydına neçün ola cân güheri esîr
Toprag içinde nîşe nihân ola kîmiyâ

Derd ü belâdadur niçe kim tende ola cân
Fikr eylegil bu derde ki ne nesnedür devâ

Utanmadın nişe idesin Hakka masiyet
Görür-iken ki ol saña nice ider itinâ

Sen sâkin olmag-ıçun ider cünbiş âsmân
Sinüñ masalihuñda yürür âb-ıla hevâ

Sakkâ-durur saña bulıd u âş-pez esîr
Ferrâşdur saña yil ü habbazdur serâ

Deryâda merkebüñe senüñ kamçıdur şemâl
Sahrâda saña mirvaha-gerdân-durur sabâ

Sinüñ tavaruña çeker irte gice alef
Leşker-keş-i bahâr u cerâyet-dehü-nümâ

Âsî olursın üşbu kamu lutf-ıla aña
Sen de ger âdemî-y-iseñ ola-y-dı bir hayâ

İsyân nicesi idile fermânına anuñ
Kim kudreti elinde-durur arz-ıla semâ

Ol pâdişâh ki oldı yir ü gökde uşayân
Her zerre birligine vü varlıgına güvâ

İkrâm-ıla celâl anuñ u cemâl hem
Şöyle ki halk u emr anuñ u izz ü kibriyâ

Oldur vücûd-ı Mutlak u Bâkî kamu vücûd
Anuñ vücûdı sâyesi-dur bilâ-imtirâ

Ni külli vü ne cüzvi vü ne hâsdur u niâm
Ni hâricî vü zihnidür iy sâhib-i dehâ

Oldur Ahad ki vahdeti zâta degül ziyâd
Yoh-durur anda kesret ü hem eyn ü hem metâ

Mutlak olur mukayyed-i küllî vü cüzvi hem
Bî-ân ki ide tagayyür anuñ zâtına itirâ

Varlıgıdur bedîhi vü ihfî-durur yakîn
Her nesneden ki var-durur ol nesnede hafâ

Evvel-durur velîkin anuñ ibtidâsı yoh
Âhır-durur velîkin aña yohdur intihâ

Çün lutf u nimetine anuñ yoh-durur kerân
Kimdür ki ide bile aña hamd-ile senâ

İhsânına hisâb yog u fazlına hem kenâr
Pes kim ola ki ide bile kullugın edâ

Havfından ay erir ü recâ-y-ıla artar uş
Kul ol-durur ki anda ola havf-ıla recâ

Ne kavline bulınur anuñ redd ü itirâz
Ne filine bulınur anuñ çün ü yâ çirâ

Ne nutk vasfını ide bilür ne akl u rûh
Ne vehm künhine ire bilür ne hoœ zekâ

Hem Vâhibü’l- Atâ’dur u hem Âlimü’l-Guyûb
Hem Fâliku’n-Nevâ’dur u hem Râzıku’l-Verâ

Uş tâatına bedr bigi ser-figende şems
Uş şems bigi hidmetine püşt-i ham hevâ

Bula halâs cümle mahâvifden ol kişi
Ki anuñ inâyetine ide dâ’im ilticâ

Bî-gâne ol cihândan u bî-hwîş kendüden
Ol kim muhabbeti-y-le ola anuñ âşinâ

Kes halkdan alâyık u uzlet kıl ihtiyâr
Kim Hak katunda kadr bulasın u irtikâ

Tavukı zillete düşüren nedür ihtilât
Ankâyı izzete çıharan nedür inzivâ

İde fenâyı terk ü bekâya kıla heves
Ol kim ümîdi var ki bula lezzet-i likâ

Eyyûb bigi sabr gerekdür belâsına
Kim bî-belâ kimesneye virilmedi velâ

Yakûb ki olmış-ıdı anuñ göñli dâr-ı hüzn
Görmezdi Yûsufı gözine irmese amâ

Ocaga girüben oda yanmaz-ısa demür
Ne âyîne olur ol u ni âlet-i gazâ

Lâle oda yahılur anuñ-çün bulur cemâl
Çün kim gül oda düşe sudâa olur devâ

Ol bula subh bigi safâ kurbetinde anuñ
Kim sıdk-ıla ola tâbi-i âsâr-ı Mustafâ

Hem zirve-i memâlik ü hem server-i rüsül
Hem zübde-i beşerdür ü hem kutb-ı evliyâ

Anda ki “lev denevtü” diyü kaldı Cebra’îl
Hakdan aña irişdi “tekaddem” diyü nidâ

Cibrîl’i koyuban ol araya irişdi ol
Kim anda oldı rûzi aña halvet-i denâ

Çün hatm-i enbiyâ vü rüsüldür aceb degül
Kim olsa şeri nâsıh-ı ahkâm-ı enbiyâ

Hakdan Sirâc anuñ-ıçun oldı adı kim
Mecmû-ı halk andan alur nûr-ıla ziyâ

İtdi anuñ tevâzuı fahr-ıla iftihâr
Gerçi ki pâdişehler olupdur aña gedâ

Oldugı-çun adınuñ arasında hâ vü mîm
Tâc oldı yidi sûreye ol iki zî-atâ

Ol aduñ evveli-y-ile vü âhırı içün
Medd oldı eyle kim elif uş hatt-ı istevâ

Barmagınuñ işâreti-le ayrıldı gökde mâh
Mûsî elinde oldı-y-ısa ejdehâ asâ

Söyletdi zehrlü et-ile sûsmârı ol
İsî nefesle virdi-se bir mürdeye kuvâ

Hilat aña “le amrüke ve levlâ” dür yakîn
“Ve’l-leyli”dür saçı yüzi “ve’ş-şemsi ve’d-dûhâ”

Hakdan Beşîr oldı anuñ adı vü nezîr
Zî maden-i keramet ü zî-matla-ı hüdâ

Tibyân-durur kitâbı vü büşrâ vü hem hakîm
Nûr u belâg u mevize vü rahmet ü şifâ

Oldur imâm ü kıdve-i ahyâr ü ehl-i dîn
Oldur hümâm ü zübde-i ebrâr ü asfiyâ

Ol kutb-ı evliyâdur u evtâddur aña
Sıddîk-ıla Ömer dahı Osmân u Murtazâ

Aldı karâr hilmi-y-ile merkez-i zemîn
Buldı medâr azmi-y-ile mihver-i semâ

Şeri kamu şerâyii nesh itdise n’ola
Çün âhır-ı rüsül-durur u hatm-i enbiyâ

Çün Ahmed’i senâ-y-ıla zikr ide Ahmedî
Ger hem-dem olmaz-ısa aña müşg olur hatâ

Gerçi ki Mustafâ yüzüni görmedüm velî
Mihrinden irdi gözlerüme nûr-ı ıstıfâ

Bû Cehl dahı ışkına sıddîk olup sözin
Tasdîk ide-ydi olmasa gözinde anuñ gıta

Bû Cehl bir göz-ile bakardı aña ki ol gözüñ
İçi çüher tolu-y-ıdı vü illet-i gışâ

Bû Bekr bir gözi-y-le nazar ider-idi aña
Ki ol gözde yogıdı sebel ü zulmet ü gışâ

Çünkim şefîsin ü müşeffa seni iy resûl
Baña şefâat it ki olur hâcetüñ revâ

Tîmâr it şefâat-ıla derdüme benüm
Senden bulur-ısa n’ola bu bî-nevâ nevâ

Ol kişi kim şefâatüñ aña irişmege
Ne kim velâsı var-ısa olur aña belâ

Baña inayet eyle şefâatle anda kim
Kamu halâyıka irişür mihnet ü anâ

Hakdan benüm günehlerüme afv iste kim
Bana günâh lâyık ana afvdur sezâ