Göğsünden ısırır anıları zaman
Ansızın saldıran bir yılan
Zehri dilinin ucunda öç
Emerek kanından yalnızlığın
Ve yüzerek
Ve soyarak
Geçmişin derisini yeni bir hayata
Ve giyinerek geçmişi her defasında önce yalnızlığına
Ve tükürerek kendi anına
Isırır anıları zaman
Anıların göğsünde kan
Döner durur her biri çılgınca
Yaralı bir hayvan her biri
Geçmişin kahpe zincirleri boynunda
Önce kendi boynuna dolanır yılan
Önce kendine aldanır zaman
Çokça insan
Ve susarak
Ve özleyerek
Ve isteyerek
Ve de çaresiz
Zehirler kendini
Ve de geceyi
Kan damlıyor simdi bileklerinden yıldızların gör bak
Ay kırıyor ışıltısıyla pencerelerini gözlerinin
En çok geceleri ısırırsa anıları zaman
Ve ansızın zamana saldıran bir yılana dönüverir insan
Geceleri en çok geceleri
Soluk soluğa kalan mavili karanlıklarda hani...
24.10.2006-11.01.2007
Leyla KaygunKayıt Tarihi : 14.10.2007 14:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve ansızın zamana saldıran bir yılana dönüverir insan
Geceleri en çok geceleri
Soluk soluğa kalan mavili karanlıklarda hani... '
Final çok etkileyici ve başarılı . Şiirde çok güzel, kutluyorum ...
TÜM YORUMLAR (1)