kendime söylenip çekip gideceğim
bu gece
aklımın zarfı açılmıyor
küsmüş bir köşede köşeliyor
rüzgâr gömleğimi yırtıyor
sana göğsümü gere gere
geliyorum
ey benim çile fasulyelerim
sabır nohutlarım
kendini bana
bana kendimi sevdiren kadın
neredesin
kaçmaklardan geliyorum
sakin bir kasabanın geç kalmış konuğu olarak
yer bulamıyorum kendime
deniz neye yarıyor
gökyüzü neden var
niçin bu toprak çekiyor beni
seni
haydi sevişelim
ince parmaklı ellerini uzat
avucuma bırak
kanıt gerekmez sıcaklığıma
demlik elini yakar
sevmeklerden geliyorum
çoktandır ırak
harflerden sanık
sözcüklerden suçluyum
dokundun telime diye çıktım yola
sana geliyorum sana
ezgimi kucakla
sayfalarını okumaya geliyorum
aç bütün pencerelerini
gündüzüm ol
gecem ol
beni kendine kayıtla
masamın diliyle konuşsam şimdi
sandalyenin hatırı kalır
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 04:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!