O gün,yoktu bir yer ve zaman,
Bir hikaye,sen vardın,hatırlıyorum.
Harabenin lambası ise söndü çoktan.
Filmin sonu;
Şair oldu yaşamaktan.
Bir ömür sadece bir yer ve zaman,
Rüya olduğunu anlardım,uyansam.
Nihayet zamanın rengi; gri bir şarkı,
Ve beni kahreden sırrım.
Sabah gibi akşamda,
Birbirini sevmeyen aşıklar,
Sabah gibi akşam da,
İnsanın ölmesi ise hep yaşamaktan...
Fatih Yılmaz1Kayıt Tarihi : 3.2.2016 13:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!