Ve, Sensizliğin ilk günü..
Gidişinin ardında gözlerimin kilitlendiği o perondayım..
Acının çöreklendiği o yerde hala nefesinin izleri var.
Ben ölüyorum silinmeye yüz tutmuş adımlarının üzerinde
Sanki canımdan can çekiliyor..
İdam sehpasında ki mahkümun son isteği gibi
seni diliyorum her saniye..
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu nasıl acımasız bir gidiştir böyle?
Hiç gitmemiş gibi can bulurken bende..! !
Yoğun hüznün şık dizeleri,kutluyorum,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta