Ve, Sensizliğin ilk günü..
Gidişinin ardında gözlerimin kilitlendiği o perondayım..
Acının çöreklendiği o yerde hala nefesinin izleri var.
Ben ölüyorum silinmeye yüz tutmuş adımlarının üzerinde
Sanki canımdan can çekiliyor..
İdam sehpasında ki mahkümun son isteği gibi
seni diliyorum her saniye..
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu nasıl acımasız bir gidiştir böyle?
Hiç gitmemiş gibi can bulurken bende..! !
Yoğun hüznün şık dizeleri,kutluyorum,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta