Bir Yeğenmiş... Şiiri - Sevinç Kavuk

Şeytanın da bir melek olduğunu dedi bir kararlılıkta inançla, ben de düşünüyorum sadece şimdi, örneğin şu imajda: şeytan söyler bütün sözleri, ama doğru ama yanlış veya yalan, fitne fesat sokumlu yanı itibarıyla; yeter ki insanlıktan çıkarmaya başarılı, paraya kulluk, kula köleliği saltanat kursun yarışında şaşmaz o, hep sadece tarikattır onun işi tefeciliğine.
Azrail-Cebrail, iyilik-kötülük gibi melek-şeytan da ayrıcalıkla ve detaylarda anlatıldı, anlamlandırıldı. İnsan insandır, melek melektir, şeytan da şeytandır sadece.

Meleklere secde ettirmiş güzelliğin büyük sanatçısı yüce Allah insan önünde. İnsanı kutsal kılmış deniliyor böyle. Her insan doğup da insanlığı da doğabilirse secde eder melekler emeğine. İnsan doğup insanlığa vahşet olandır şeytan derken şu örnekleri anımsadım sessizce: kâbe de şeytan taşlanıyor, Filistin yüz yıldır taşlıyor, hep taşlıyor, taşların ise toplu hali örülü olarak 'ağlama duvarıdır' Yahudiliğe. Ateştir o, yakar hep. Cehennem tarif edilir ateş ile. Şeytan nesli tükenmez ve tüketilemez ki... O, cehennemini dünyaya kurmaya azmeder, insanlığı uygarlığa taşımaya azmeden de insan ödevidir. Melekler cennette olduklarıyla anlatılır. Melek melekliğini biliyor şaşmaz ve sarsılmaz olarak, şeytan da şeytanlığını sokuşuyor sinsice, aynı şaşmazlıkta, hani çoğalırsa af edilir, diye midir acaba? Merhamet dilencisi eşkiya diye tarif edilir o zaman da.. İnsan da insandır, bu seçim arasında hür ve özgürce. Yani şeytan melek değildir. Yahudiliktir. O şeytan ki, tefecilik kulluğunda vahşet ve dehşet karmaşası türetilecek olan tek şans olarak köleliğin belden aşağısı sadece ve beyin diye kullanılan her fantezisini kerhane kurmaya yönlendirendir.

Şeytan da melek kadar yakındır insana, evet. Azrail de yakındır insana Cebrail kadar, evet. Şeytan örgütlüdür, melek hür ve özgür emektir hep ve sadece. İçinde ruhu misafir duruyor olduğu halde yüreğini şeytana kaydıran insana yazıklar olsun. Ancak, yazıklar olsun demekle ödevim bitmez, her kötülüğe karşı insanlık uğruna sorumluluk taşımayı, kötülüğe karşı kılıç çekmeyi peygamberler öğretti. Öyleyse kötülüğe kılıç çekerek iyiliği hür ve özgür yaşamaya kazanacağım. Uygarlık, tarihler boyunca tarikatla savaşmıştır. Tarikat kurutmaz, kurutturmayacak şehit kanını...

Unut artık demeyi hep dener, unut artık Allah aşkını! Köleliğe eğil ki kan dökülmesin diye tehdit yalvarır öylece! oysa, paraya kulluk, kula kölelik düşmanımdır benim! Sömürgeye karşı tek anlaşmam var: Kılıç çekerim. Kılıç bulamazsam boğarım. Boğamazsam pisliğini üstüne kusar ya da gözüme yılıştığı o pisliğini yüzüne akar, yüreğime, gönlüme, gözüme dikildiği her inatlığının kazığını kırarım... Hukukun işleyişine ithal hukuk türeyip engel duranın, kişisel tarikat hukukunu yaratıklananın mezarını görsel kazarım. Şeytan da bir melektir denildiğini daha ilk kez duydum bu ifade haliyle bir arsızlık doğurdu düşünceme sadece, tam da doğru adresinden hem de, bir tesadüf ile: Bir yeğenmiş, doğru adresin çaputlu eşinden. Bilginin kir kaynağından böyle çıkışını yerinden duymak ne büyük şereftir bana! Ama bu amaç, itiraf ediyorum, iyimserlik inancını içeriyordu. İyimserlik ve inancı düşünmeyi denemek gerekiyordu, otobüs durağa gelmişti, gecikmemek üzere inildi ve ben geri kalarak, öğrenemedim bunu. Sormazdım da zaten, düşünürdüm seslice. Sadece, davranış hali iyimserlik bürünmüş inancı bir gerçeklikti ve bunu inkâr edemem...

Biz buna, hayırlı ola diyelim, bilgide kirlenmeyelim: şeytan melek değildir. Hukuku, ithal etme liderliği olarak anlamak şeytan zevkidir. Hukuksal soygunculuk o liderliktir. Erkekliği yosmalık rütbelenmek marifet değildir veya kendine özgüdür denilirse eğer, arada bir fark olmadığı kesindir sadece. Bir düşün örneğini de şöyle tasarlamayı deniyorum: Madem ki bir özürlü ile konuşmaya, iş yapmaya soyundun, çaputunu giydirme lütfen! Ayağı olmayan özürlü ile koşu yarışını kılıklanmak abestir derler. Bu, bir tek daha ayak ile bir özürlülük, bir sakatlık, bir organ rahatsızlığı, eksikliği ya da organ ölümü sadece...

Güzeller güzelim Atatürk'üm dedi ki: Bir Türk dünyaya bedeldir. Bu demektir ki, bir yanlışı duyarsam yüreğimin kılıcı bilenir, bilgi toplarım. Bu bir Türk: Bir ruh ve beden ile insandır insanlığa, ki yer altındaki maden, mineral, yer üstündeki bitki, hayvan, zehir, hava, su ne varsa da, hepsi bir tek Türk varlığımda yaşam soluyor. Bu tek varlığımda ahret ve dünyanın var olan her şeyi mevcuttur!

İnsan kutsaldır, bölük pörçük parça parça bir ırk sivrilmesi değil! İster şeytana katıl, cehennem varlığını hatırla, ister meleğe aşk ile cennet yorumu ol! İnsan kutsaldır, hep iki seçimi vardır! Ruh-beden bir çifttir, kaşlar, gözler, eller, ayaklar vs. çifttir, ana-ordu bir ayrışmaz çift, vatan millet bir bölünmez çift, karı koca bir çift örneği...

Ey Yüce Türk Milleti! Yüreği Allah organ olarak bağışladı, insanlığı uygarlığa taşıyacak yürekliliği sen kazanacaksın! Paraya kul, kula köle şirreti de olabilirsin tefeciliğinde bir vahşetle! Hür ve özgür seçim hür milli ruh ile senindir! Hür milli ruhluyum elhamdülillah! Ruhum bedenimde oldukça ben, Allah aşkıyla çılgın, Allah'a aşk ile kulluk etmeyi şeref bilirim! Herkes değil, Türküm ben!

Bir yeğenmiş, tam teşkilatlı dergilerle başabakan, cumhurları da ayrıcalıkla bir dergi numunesi... olmadı mı? M.K.Atatürk imzalı tik taklayan saat de var! Sarıyer adliyesinde hakim gibi, herkesin damak tadına göre hazırlama yetenekli, sokuşan laf sefilliği karşısında dinleme hünerli...

Müşerref oldum yeğen! Ben saygımı korurum size! Saygım aklımın mülküdür! Sevgimi vermem size! Sevgim ruhumun mülkü, hassaslığınca seçkindir. Ben Avrupalı değilim, kazana atıp yakmam seni! Yahudiliğe uşak değilim! Sevgim yaşamdır benim, yokluğu seni öldürür içine! Şiddet haline şiddet dururum hazır ve nazır hep ve sadece...

(18) 19 Temmuz 2008, saat 12.00