Bir Yanıyor Bir Sönüyor Işıklar

Bu gece derin düşünceye daldım,
İnsanlara baktım çala kaşıklar.
İki arada bir derede kaldım,
Ölümü düşündüm söndü ışıklar.

Biçilmiş bir kaftan, âlâ kumaştan
Dizilmiş mimetler, ağaçtan taştan,
Nefis çıkarıyor insanı baştan,
Ölümü düşündüm söndü ışıklar.

Kötü kötü sözler kırıyor beni,
Depresif duygular sarıyor beni,
Gaipten gelen ses arıyor beni,
Ölümü düşündüm söndü ışıklar.

Nihayet ulvi ümit çağlayanı,
Yokmu bilmem güleni ağlayanı,
Affettim ben ciğeri dağlayanı,
Ölümü düşündüm yandı ışıklar.

Elimde değil ki düşünüyorum,
Bir yere bir göğe taşınıyorum,
Günden güne bitip aşınıyorum,
Ölümü düşündüm yandı ışıklar.

Nurdan hale gibi gökte yıldızlar,
Biri bin paraya yerde yaldızlar,
Sen düşünme sakın yüreğin sızlar,
Ölümü düşündüm yandı ışıklar.

Arafta gibiyim menzilim nerde,
Göremez sonsuzu güç yok gözlerde,
Ulaşmadan insan düşüyor derde,
Bir yanıyor bir sönüyor bu ışıklar.

Şevki Çiftçi