Bir Yanış Üstündeki Morötesi Alevlenme Bu

Kendimden gizli ağlıyorum kendime…
Bana bak…
Sana bak…
Bir de ikimize bak…

Ne hâle geldik…
Ne hâle getirdik kendimizi kendimizle…

Zaman kullanmasına şaşırmış gözlerle bakarken, kendimize acır hâle geldik…
Vay be hayat…
Kaç yerimden vuracaksın daha?

Unutmak istediğim ne varsa, ardımdan koşturarak, gelerek, durup durup vuruyorsun sırtıma…
Kaç zamanım var daha bunları taşımak için?
Bir pişman olabilsem, namerdim, silkelenip silkelenip atacağım sırtımdan sana ait neyin varsa…

Kör yazgıyı omuzlayacağım ardıma bakmadan…
Senden gelen ismi dondurup koyacağım bir yerlere. Yeni yeni isimler ezberleyerek, bütün ezberlerimi bozacağım…
Bir bana bak, gör beni, unutmak istediğim bir seni, feri kaçmış gözlerimde gör...
Ağlamaları yasak ediyorum kendimde
ama
siniyorsun bir yerlerime…

Kendimden gizli ağlıyorum kendime…

Çalıntı bu gözyaşları… Diyorum… Hazmedemiyorum… Hâlâ senin için ağlamayı… Gitti bitti diyorum…

Bütün yollarım sana çıksa da, söndürüyorum içimdeki ışık huzmelerini…
Zifir bir karanlıkta kalmak istiyorum…
Dinlediğim bir şarkıya sana ait cümleler ekliyorum… Sonra da inkâr ediyorum, ben söylemedim diye…
Kendime yalan söylüyorum… İçin için yalancıyım diye de hayıflanıyorum…

Vay be
ne hale getirdin beni…

Biliyor musun sana yazmak bile zül oluyor bana ama bitirmeye uğraşıyorum kendimde seni…
Bittin desem,
yalancı aşkla suçlayacaksın beni… Sana seviyorum dediklerim de yalanmış diyeceksin…
Bir de bana yazdıkların olmasa, kıracağım bu kalemin ucunu…
Bari sen, bari bana seni seviyorum deyip yazma…

Bir de bana memleketimi terk ettirme… Gayri yettim… Gayri bittim…

Mavi bir alev bu bakışlarımdan sıçrayan…
Bir korüstü dalgalanma bu,
bir yanış üstündeki morötesi alevlenme bu…

Bırak beni yalnızlığıma…