Nasılda sevmiş idim çıldırırım yoklukta
Sensiz asla yapamam kalırım bir boşlukta
Bir yanım boş duruyor oturduğum koltukta
Hasretinle ölürüm ayrılamam ki senden
Hemhal olduk sevgili demek ki kıymet bilmez
Sen benim göz bebeğim nasıl da canı görmez
İnsan giderken olsun bir selam da mı vermez
Bu son veda bilirim ayrılamam ki senden
Gözyaşlarım döküldü üzerine masanın
Sen de farkındasın bak içimdeki tasanın
Benim için de çıksa idamlık o yasanın
Çarmıklara gelirim ayrılamam ki senden
Veysel Kızlarkayası
02.OCAK.2009.CUMA
Kayıt Tarihi : 2.1.2009 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!