Bir Yalnızlık Var Bu İşte..

biz yalnızız daralan hayatlarımızda
darbeler yakılan evler savaşlar hain
annemin taşla kestiği sonbahar yalnız
ve ürkmemiz bellekteki kronik omurga
herkes herşeyin yalnızı yada fermuarı
sütü kesilmiş ilahlar şeklin son hali
organlarımız bir şeyhin hatıra defteri
içinde kırık yapraklar
içinde melankolik ırsi kalp malzemesi
içinde evcil bir mahluk
hep kırık kesik hep rastlantı
hüküm arıyor yalnızlık
biraz lüzum biraz kımıldayış biraz akıntı
bütünün kimliği yarısı yırtık benlik yarışında
sürüklenen boşluk hüküm arıyor şeklin gölgesinde
adını koyamadığı gölge ve de yaraya karışan temiz kan
kırık hafıza kırık kalp içinde yaralı çocuklar
yaralar tabiat kurtçuğu dolu
fısıltılı uykusuzluk buruk
utansın aklımda ki nefes sen değil seni kaplayan yaralar
utansın

gizli fikirler norm altında
yalnızlık karantinaya mahkum
ben sana maruz
ruhlar öpüp okşuyor huysuz atlar tereddüt dolu
elbiseler senin yalın halin mecali kalmamış zorunlu gökyüzü
kalp kapakçıkları mürekkep dolu lisan sana tercüme
sen pasaportsuz açan yıldız
yanında ki zarif kurum yalnızlık..