Eski bir resim gibi sarardı duygularım
Maziden sarılacak neyim vardı ki şimdi..
kırılmış bir dal gibiyim
Tüm yaşanmışlar tüm anılar silinmişti
Öylece bakakaldım gidişine ardından...
Ben miydim bunları yaşayan
Gözlerime kara bulutları indirdin
Farkındamısın giderken gönlümü katlettin..
hüzünle öylece baka kaldım
Sesiz sedasız gidişin yok mu yanımdan
Bir yabancı gibi çıkışın hayatımdan
Bu çok koyuyor yüreğime
Yalnızlık kuşlarına mahkum ettin beni
İçinden tren geçen istasyonda bekleyen
Hüzünlü bir yabancı gibi.
Kayıt Tarihi : 30.9.2012 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!