Bir Virüsün Yüzünden Şiiri - Cahit Konut

Bak ne hale koydu bir kötü virüs,
Hısım-akrabayı soramaz olduk.
Evlere hapsetti, bir de öldürdü,
Dostun mezarına varamaz olduk.

Zalim ağlarını ciğerde gerip,
Yoğun bakımına düştü bir garip.
Maskeyi yüzüne bağlayıp, sarıp,
Hastanın yanına giremez olduk.

Dağları, sahrayı, çölleri aştı,
Okyanustan, kıtalara ulaştı.
Zengin-yoksul ayırmadı, bulaştı,
Anlamlı bir fikir yoramaz olduk.

Sağlam adam topal oldu, kör geldi,
Evlere tıkılmak gayet zor geldi.
Yattığımız oda bize dar geldi,
Kendi yuvamızda duramaz olduk.

Gırtlağımdan tuttu, söz bırakmadı,
Ciğerime girdi, öz bırakmadı.
Yolumdan şaşırdı, iz bırakmadı,
Önümüzü bile göremez olduk.

Ona, kıral bile engel olmadı,
Hiçbir kimse buna ilaç bulmadı.
Tedavi edecek hekim kalmadı,
Kanayan yarayı saramaz olduk.

Tanrı Dağları’nı geçti yürüdü,
Volga Nehri gibi taştı yürüdü.
Çin Seddi’ni bile aştı yürüdü,
Çelikmiş direnci, kıramaz olduk.

KARAC’OZAN; Dertler var türlü türlü,
Kimisi temizdir, kimisi kirli.
Tanrı bir dert verdi, hem de katmerli,
Dünya menziline eremez olduk.

20 Ağustos 2020 GÖLBAŞI