Bir Virgül. Şiiri - Hasan Hüseyin Akçay

Şimdi bir virgül bırakmak zorundayım yaşama
Nefes nefese kalmışken, son bir kez derin bir deryaya dalıyorum.
Gözlerindeki ufka bakıp fısıldıyorum hala dönen dünyaya.
Sonra, yağmur damlaları gibi kavuşuyorum toprağa.

Başlamak zorundayım, henüz yola çıkmadan yaşamaya
Yorgunuz belki, bir virgül bırakıp duruyorum.
Haykırıyor ayak seslerimiz işte tam şu an maveraya
Sonra, bir çiğ tanesi gibi düşüyorum dallara.

Henüz son sözünü söylememiş sessizlik, arşa
bakıp da susmuş bülbüller görüyorum.
İşte, yansıyor tutuk dilim aynalara,
Ve sonra, bir kar tanesi gibi yağıyorum saçlarına.