Bir virane hal benim Şiiri - Tuncay Akdeniz

Yaz bahar peşinde dolaşan hüzün
Kışın müjdesini haber veriyor
Seyrine bakışan o elâ gözün
Hasretinden karlı dağlar eriyor

Hakk ebette var mı yaşayan diri
O gelen gidenler bizlerden biri
Alem de ibreti görmüyor körü
Her şeyi o bizden iyi görüyor

Bu aşkın yolları ne dik yokuşmuş
Çilesini çeken hep bitap düşmüş
Geceyle gündüzün huyu değişmiş
Her gün bir birine hesap soruyor

Doyurmaz dünyası beyim aç gözün
Var mı bir yerinde iyilik izin
Dünyanın maddesi güldürmez yüzün
Var servetin dünyasında duruyor.

Dünyalık hırsıyla nefsi heveste
Tükenir bir ömür bir can kafeste
Muradın yar ise en son nefeste
Secdeye varanı Allah koruyor

Kul Tuncay söylemez dili lâl benim
İşte ibret alacaksan al benim
Sona kalan bir virane hâl benim
Can özüm özüne selam duruyor!